mina

1. przestarz. Gęsta, tęga mina «mina wyrażająca pewność siebie»: Dla uzupełnienia ekwipunku wbił w kieszenie dwie spore pajdy chleba i z tęgą miną wyruszył na podziemną wyprawę. A. Bahdaj, Wakacje.

2. Mina komuś zrzedła, rzednie «ktoś stracił, traci pewność siebie lub dobry humor»: Owszem, potrafimy jeszcze wyskrobać jakieś grosze na wyjazd, ale jak pomyślimy, ile ze zgromadzonej kwoty pochłonie podróż, to trochę rzednie nam mina. GłGar 7/1998.

3. Robić dobrą minę do złej gry «udawać zadowolenie, dobre samopoczucie mimo niesprzyjającej sytuacji»: (...) przedłużanie pobytu jest równie nieeleganckie i męczące dla państwa domu, którzy zresztą robią dobrą minę do złej gry (...). T. Rojek, Jak.

4. Robić, stroić miny

a) «zachowywać się kapryśnie, okazywać niezadowolenie; stroić fochy»: Staś małymi zaliczkami pobrał swoje honorarium. Robił jednak miny, że został karygodnie oszukany. T. Kwiatkowski, Panopticum.

b) «zachowywać się niepoważnie, po błazeńsku»: Koleżanki nie potrafią usiedzieć spokojnie, śmieją się, robią miny, ja jestem najbardziej cierpliwym modelem. Fil 11/1996.

5. Rzadka, nietęga mina «mina wyrażająca niepewność, zakłopotanie, czasem też zawód, rozczarowanie»: Po rzadkiej minie Michała poznaję, że nie wszystko w porządku. J. Strzemię Janowski, Karmazyny. Widocznie zauważył, że minę mam nietęgą, bo powiedział: – Nie masz się czego obawiać. Idziesz ze mną. J. Głębski, Kuracja.

6. Skrzywiona mina «nieprzyjemny grymas na twarzy, wyrażający niezadowolenie, zły humor»

Mina jak z komina zob. komin 2.

Nadrabiać miną zob. nadrobić.